فهرست مندرجاتاقتصاد افغانستان
حال و آینده
[قبل] [بعد]
تولید ناخالص داخلی افغانستان از حدود سه میلیارد دلار در سال ۲۰۰۲ به حدود ۲۰ میلیارد دلار در سال گذشته (۲۰۱۲ میلادی) رسید و ذخیره ارزی بانک مرکزی از تقریبا هیچ در سال ۲۰۰۲ به حدود ۶ میلیارد دلار. کاربران تلفن همراه هیجده میلیون نفر شده و تحولات در نظام حمل و نقل این کشور نیز با اسفالت شدن هزارها کیلومتر جاده، تمدید چند خط آهن و ایجاد فرودگاه‌ها، چشمگیر بوده است. با این وجود افغانستان هنوز یکی از فقیرترین کشورهای جهان به شمار می‌رود. حدود ۴۰ درصد افغان‌ها هنوز بیکار هستند و ۳۶ درصد آن‌ها زیر خط فقر زندگی می‌کنند. کمبود مسکن، آب پاک آشامیدنی و برق از مشکلات جدی است و بهبود وضعیت اقتصادی دست کم در دو انتخابات گذشته جای برجسته‌ای در مبارزات انتخاباتی نامزدها نداشت.
[↑] معادن و منابع طبیعی
هزار و چهارصد محل در افغانستان به‌عنوان مناطقی که معادن و منابع طبیعی افغانستان را در سینه پنهان دارند نشانی شده‌اند، افغان‌ها امیدوارند استخراج این منابع، آن‌ها را از کمک‌های خارجی بی‌نیاز کرده و راه این کشور را به‌سوی توسعه پایدار باز کند. اما ناامنی، فساد اداری و کمبود نیروی متخصص، چالش‌هایی است که رسیدن به این امیدها را دشوار می‌کند.
[↑] جایگاه زراعت
افغانستان به‌عنوان کشور زراعتی در منطقه و جهان شناخته می‌شود. بر اساس گزارش اداره همکاری بین‌المللی آمریکا (USAID ) و آمار زراعتی ۸۰٪ مردم افغانستان به کشاورزی و مالداری اشتغال دارند، و ۳۱٪ درآمد ناخالص ملی از محصولات زراعتی به‌دست می‌آید. بخش اعظم صادرات افغانستان نیز محصولات زراعتی و دامی است.
به‌همین لحاظ، در ساختار اقتصادی جامعه افغانی، زراعت از اهمیت خاصی برخوردار است. کارشناسان، کشاورزی را مهم‌ترین بخش در اقتصاد افغانستان می‌دانند و اعتقاد دارند که تنها با توسعه بخش زراعت می‌توان به رشد و توسعه اقتصادی مطلوب در افغانستان دست یافت.
آمار واحد درباره میزان اشتغال در بخش زراعت و سایر بخش‌ها به‌دلیل این‌که آمارگیری سراسری انجام نشده است، وجود ندارد. بر اساس گزارش بانک توسعه آسیایی در سال ۲۰۰۳ زیر عنوان «بازسازی سکتور (بخش) زراعت افغانستان» میزان جمعیت این کشور که در بخش زراعت اشتغال دارند ۸۰ تا ۸۵ درصد از جمعیت این کشور اعلام شده است. اما براساس آمار ارزیابی خطرات ملی (NRVA) در حدود ۷۵ درصد از جمعیت کشور دهقان اند.
براساس اداره احصائیه مرکزی (مرکز آمار) در سال ۱۳۸۷ سهم بخش زراعت ۷۸٪، خدمات ۱۶٪ و صنعت ۶٪ بوده است. اما براساس آمار این اداره در سال ۱۳۸۹-۱۳۹۰ سهم زراعت در اشتغال، به ۶۷٪ کاهش یافته است.
علی‌رغم تمام مشکلات و محدودیت‌های ساختاری؛ زراعت از استعداد فراوانی برای رشد و توسعه برخوردار است و می‌تواند ماشین اصلی برای رشد اقتصادی در این کشور باشد. تنوع اقلیمی در افغانستان از یک‌سو و منابع فراوان طبیعی و انسانی که تاکنون مورد بهره‌برداری قرار نگرفته‌اند، از جمله فرصت‌های اصلی توسعه زراعت در افغانستان به‌شمار می‌رود.
از مجموع مساحت افغانستان (۶۵۲ هزار کیلومتر مربع) فقط ۱۲ درصد زمین (۸ میلیون هکتار) قابل کشت است و ۴ درصد از این زمین نیز تحت آبیاری است.
۴۶ درصد نیز چراگاه و ۳ درصد نیز تحت پوشش جنگلات قرار دارد. از نظر جغرافیایی در حدود ۷۵ درصد از زمین‌های قابل کشت افغانستان در سه حوزه زراعتی از هشت حوزه زراعتی این کشور قرار دارد که شمال، شمال‌شرق و جنوب است.
از تمام مناطق قابل کشت به‌دلیل کمبود آب تنها حدود نصف آن سالانه تحت کشت قرار می‌گیرند.
[↑] ...
[↑] ...
[۱]
[٢]
[٣]
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط … برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ 1
□ 2
□ 3 4 5
□
