 |
|
خارجی‌ها با حمایت از اقلیت‌ها
افغانستان را تجزیه می‌کنند
فهرست مندرجات
.
تغییر موضع حکمتیار در پیام اخیر او
گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان همواره یکی از تندروترین رهبران سیاسی در افغانستان پنداشته می‌شده است. حکمتیار از آغاز فعالیت سیاسی‌اش در سال ۱۹۷۲ تا کنون با تمامی دولت‌های مرکزی افغانستان مخالفت کرده و علیه آن جنگیده است. به‌عقیده شماری از تحلیلگران رفتار غیرقابل انعطاف او موجب شد تا حزبش هیچ‌گاهی در بازی‌های قدرت موفقیتی نداشته باشد.
گفته می‌شود به‌همین دلیل شماری اعضای این حزب در سال‌های اخیر انشعاب کردند و شاخه‌ی جدید از حزب اسلامی را به ثبت رساندند.
حکمتیار در گذشته همیشه موضع‌گیری ایدیولوژیک داشت و مخالفت‌هایش با دولت‌های متعدد افغانستان را در چارچوب اسلام سیاسی توجیه می‌کرد. اما در این پیام تازه، حکمتیار به‌شدت موضع قومی اختیار کرده و اشاره زیادی به نگرانی‌های معمول ایدیولوژیک خود ندارد. برخی تحلیلگران بدین باوراند که طالبان داعیه‌های اسلامی سیاسی در افغانستان را از حکمتیار گرفته‌اند و در این زمینه چیزی برای حکمتیار باقی نمانده است. به این دلیل او به دامن‌زدن بحث‌های قومی رو آورده تا اگر در این زمینه بتواند امتیاز سیاسی نصیب خود کند. با آن‌که جنگجویان حزب اسلامی شاخه‌ی حکمتیار در ساحات محدود افغانستان فعالیت دارد، تهدید‌های حکمتیار علیه اقوام غیرپشتون، به‌ویژه هزاره‌ها جدی تلقی می‌شود و می‌تواند پیامدهای غیر قابل پیش‌بینی داشته باشد.
گلبدین حکمتیار رهبری یکی از گروه‌های مسلح مخالف دولت افغانستان را به‌عهده دارد و اسمش در لیست «تروریستان جهانی» وزارت خارجه آمریکا قرار دارد. گمان می‌رود که حکمتیار در مناطق قبایلی پاکستان مخفی باشد و جنگجویان او بیشتر در مناطق شرقی و شمال شرقی افغانستان فعال هستند.
حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان در پیامی به‌مناسبت عید فطر گفته است که نیروهای خارجی در افغانستان با حمایت از «اقلیت‌ها» تلاش دارند افغانستان را تجزیه کنند و «شرایط را برای دوام جنگ در افغانستان مساعد سازند.»
پیام عیدی حکمتیار برعکس پیام عیدی ملا عمر که لحن ملایمی دارد، تند است و در آن به تنش‌ها و مسایل قومی دامن‌زده شده است.
حکمتیار گفته است که «به میان‌آوردن نظام فدرالی، ایجاد فتنه به‌نام اقلیت و اکثریت، دادن سهم بزرگ به اقلیت‌ها در نیروهای امنیتی افغانستان، ساختن ولایت (استان) برای اقلیت‌ها و تعیین والی‌ها به‌خواست خود آن‌ها» بخشی از این تلاش‌های خارجی‌های برای به‌هم‌زدن دولت مرکزی است.
وی گفته است که «اکنون بامیان و دایکندی مانند بلخ حیثیت ایالت‌های مستقل را دارند.» در این نامه او کاخ ریاست جمهوری افغانستان را متهم کرده است که زیر فشار «دلار دولت ایران و برنامه‌های آمریکا» دایکندی را ولایت بسازد و اختیار تمام نهادهای ملکی و نظامی ولایات مرکزی را به «هزاره‌ها و شیعه‌ها» بسپارد.
گلبدین حکمتیار در ادامه پیام خود به اختلافات ارضی اشاره می‌کند که میان کوچی‌ها و شماری از هزاره‌ها در ولایت وردک بروز کرد. او می‌گوید: «گروه‌های تحت حمایت آمریکایی‌ها را تشویق کردند تا زمین‌های پشتون‌ها را غصب کنند، به کوچی‌ها اجازه نمی‌دهند که به مناطق خود و چراگا‌های خود بروند.»
حکمتیار به هزاره‌ها هشدار می‌دهد که «آن‌روز فرا خواهد رسید که مردم مظلوم افغانستان برای احقاق حقوق غصب‌شده‌ی‌شان کمر ببندند و در آن‌زمان در هیچ‌گوشه کشور پناه‌گاهی برای خود نخواهند یافت. بعضی از آن‌ها به ایران فرار خواهند کرد و ایران هم با آن‌ها سلوک وحشیانه و بی‌رحمانه خواهد کرد.»
حکمتیار در بخش‌های دیگری نامه‌ی خود به مقایسه وضعیت کنونی با زمان خروج نیروهای شوروی از افغانستان پرداخته و گفته است که با خروج نیروهای خارجی از افغانستان حامیان داخلی آن‌ها «با چنان عقوبت دردناک مواجه خواهند شد که برای نسل‌های آینده مایه‌ی عبرت باشد.»[۱]
[▲] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[▲] پی‌نوشت‌ها
[۱]- ضیا شهریار، حکمتیار: خارجی‌ها با حمایت از اقلیت‌ها افغانستان را تجزیه می‌کنند، وبسایت فارسی بی‌بی‌سی: چهارشنبه ٧ اوت (آگست) ٢٠۱٣ - ۱٦ مرداد ۱٣۹٢
[▲] جُستارهای وابسته
□
[▲] سرچشمه‌ها
□ وبسایت بی‌بی‌سی
